Алғашқы қар
Айналаға қараймын алақгап,
Теректер,қайындар,
Дала аппақ.
Үйлердің төбесі,
Жолдар мен қырлардың,
Шьшдардың бәрі аппақ.
Көзімді аша алмай қалғаным,
Аппақ-ау, аппақ бұл жан-жағым Қарашы,
Тонғасын бәрінің
Ақ қарға оранып алғанын!
Шықпай қалды дыбысы
Тындамады апасын,
Тындамады атасын,
“Суық емес”, — деді де,
Қарды асап жеді де,
Тарылды Гүлнәр тынысы,
Ертеңіне шықпай қалды дыбысы!
Қайдан келді Қар жауды да алғашқы,
Әуе мен жер жалғасты.
Аппақ, аппақ ақ мамық —
Жердің бетін қар басты.
Бұтағына тұрса қар,
Иіледі шыршалар.
Таңданады балалар:
“Қайдан келді мұнша қар?!
Салқындаса ауа тым,
Бұлт қой кар боп жауатын.
Куантып елді,
Жаңа жыл келді.
Өсетін болдым
Бір жасқа енді.
Қыс мезгілі Аппақ ұлпа -әбден қыс төгуде,
Жазғы әуен жоқ, қалмапты құс белімде…
Қалмапты құс… құрғыр қыс қам жасауда
Жер-көкті «ақтап”, кемі үш ай түстенуге.
Қарсы аламын,
Қош келіпсің, қыс-қаңтар!
Жердің аппақ омырауын қушқан қар.
Жіберді ме сәлемдеме шашу қып
Жерден кеше көтеріліп үшқандар
Сусып жерге түстің бе, аяз-құшақтан,
Қушақ жая қарсы аламын, қыс-ақпан!
Турағы жоқ жолаушыдай сар желіп,
Тағы да ете шығасың-ау, түс аттан!
Аппақ әлем!
Бұл дағдыдан тыс айшық
Бірақ баудың бастамады құсы айтьіс,
Үнсіздікте үздік создық жауды қар…
Сұлулығың тіл байлады, үш ай-қыс!
Аяз
Мұз қатыра аласың,
Сен сурет те саласың.
Бәрі мұның жақсы ғой,
Неге тентек боласың?!
Баламысың кішкене,
Сен тентектік істеме!
Сүйсең мейлі, сүйе бер,
Бетімізден тістеме!